Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Duo Reges: constructio interrete. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Nec enim absolvi beata vita sapientis neque ad exitum
perduci poterit, si prima quaeque bene ab eo consulta atque
facta ipsius oblivione obruentur.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in
iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Bork: Comprehensum, quod cognitum non habet?
Memini vero, inquam;: Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?

Satis est ad hoc responsum.
Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Cur iustitia laudatur? Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Cur post Tarentum ad Archytam? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.