Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae contraria sunt his, malane? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici
potest, cum voluptate legimus?

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem,
Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.

Illud vero minime consectarium, sed in primis hebes, illorum scilicet, non tuum, gloriatione dignam esse beatam vitam, quod non possit sine honestate contingere, ut iure quisquam glorietur.

• Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
• Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
• Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;

Quid Zeno?

Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Certe non potest.

Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit, intus veritas occultetur?

An eiusdem modi?

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Bork

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Recte, inquit, intellegis.

Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Ut pulsi recurrant?

Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.

1. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
2. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
3. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;
4. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
5. Quonam, inquit, modo?
6. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Res enim concurrent contrariae. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Maximus dolor, inquit, brevis est. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Duo Reges: constructio interrete. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Bork