Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis.

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura
profectae subito a sapientia relictae sint.

Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute
contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

• Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
• Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Bork

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Bork

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Nemo igitur esse beatus potest. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. An haec ab eo non dicuntur?

Quis istud possit, inquit, negare? Duo Reges: constructio interrete. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

1. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
2. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut Gallonius, loquitur ut Frugi ille Piso, non audio nec eum, quod sentiat, dicere existimo.