Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur. Deinde dolorem quem maximum?

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Idem adhuc;
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Quid censes in Latino fore?
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.
Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Bork: Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?
Certe non potest.: Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Bork: Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Bork: Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Itaque illa non dico me expetere, sed legere, nec optare,
sed sumere, contraria autem non fugere, sed quasi secernere.

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in
cena quidem posse videamur?