Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Duo Reges: constructio interrete. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes.

An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.
Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem.
Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
Illud non continuo, ut aeque incontentae.

Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Hic ambiguo ludimur. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Si longus, levis. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Cur post Tarentum ad Archytam? Ut id aliis narrare gestiant? Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Etiam beatissimum?: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Etiam beatissimum?: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Facete M.: Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quid est enim aliud esse versutum? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Primum divisit ineleganter; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te
totum licebit.

Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem
bonorum et malorum.

Quae si a vobis talia dicerentur, qualibus Caius Marius uti poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane probarem.