Cur id non ita fit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Ut pulsi recurrant? Duo Reges: constructio interrete. Poterat autem inpune; Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Satis est ad hoc responsum. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Si magna res, magna hereditas agetur, cum pecunia voluptates pariantur plurimae, idem erit Epicuro vestro faciendum, si suum finem bonorum sequi volet, quod Scipioni magna gloria proposita, si Hannibalem in Africam retraxisset.

Bork: Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Hunc vos beatum;: Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?
Bork: Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata
spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Bonum integritas corporis: misera debilitas.

Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Negare non possum. Disserendi artem nullam habuit. Quare conare, quaeso.