Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Audeo dicere, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Age, inquies, ista parva sunt. Quare ad ea primum, si videtur; Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Sed tamen intellego quid velit. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.

Quamquam scripsit artem rhetoricam Cleanthes, Chrysippus etiam, sed sic, ut, si quis obmutescere concupierit, nihil aliud legere debeat.

Equidem e Cn.: Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Bork: An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
Bork: Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Bork: Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.

Me quidem ad altiorem memoriam Oedipodis huc venientis et
illo mollissimo carmine quaenam essent ipsa haec loca
requirentis species quaedam commovit, inaniter scilicet, sed
commovit tamen.

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;